Merhaba Günlük.
Günlüğümsün ya içimi dökmeye geldim sana.
Ben hep içini dökmekte nedir derdim.
İnsanın içi dolunca damla damla dökülmeye mahkummuş.
Biliyor musun?
Acayip bir savaş içerisindeyim.
Kimle mi savaş ediyorum?
Kendimle.
Kendimi yenmekteyim.Yıkıyorum bu bedenimi.
Nasıl mı?
Kendi ellerimle.
Mutsuz muyum?
Yok canım...
Mutsuz olmak için bir nedenim yok.
Hayat güzel,bana güzel..
Neyse,beni geçelim..
Bugün yine bir insanla karşılaştım.
Yüzü soluk,sesi boğuk,hayata dargın.
Kendimi buldum içinde.
Ne dedim ona biliyor musun?
Deli ol biraz,ben gibi.
Güldü.
Terzi kendi söküğünü dikemezmiş.
Bir insanı güldürdüm.
Beni kim güldürecek?
Kimse!
Deliyim ya kendimi güldürmeye çalışacağım.