Üstünü giyiyorsun .
Teninini izliyorum.
Gözlerin kaçıyor.
Bu aşktan korkuyorsun.
Biri gelir, gece vakti koynuna girer.
Biri çoktan kaçmış, yerin dibinde biter.
Aslında yanan bendim, teninin harında sönen.
Beklemeyen baharı, kışın açan kardelen.
Yarın olmaz vakit dolmaz unuttun mu gülmeyi ?
Aslında söylemiştim ben en başında dileğimi.
Hergün hüzün öyle keder benimki de kalp değil mi ?
Nasıl becerir yürümeyi sensiz bu can, can değil ki ?